top of page

De Mugge Koningin
Een vreselijkwonderbaarlijk sprookje

Vertel-Theater voor iedereen vanaf 8 jaar

Moustique sans text graphisme D. Meddens

Van Kabilië via Palestina tot in Syrië doet een spannend verhaal de ronde. Een verhaal van een koning bezeten door de liefde, een volk dat wordt geterroriseerd, een alles verslindende vrouw en een kind dat te voorschijn komt uit moeder aarde…

 

- "Oh koning, ik ben het, de mug! Ik wil je een voorstel doen: ik zal uit je neus komen als jij van je 7 vrouwen zal scheiden en vervolgens met mij zal trouwen."

- "Trouwen met een mug? Nooit!"

 

Een monsterlijk sterk verhaal over het lef om op te groeien en zich te uiten in een wereld vol kleine en grote dictaturen.

Geschreven en gespeeld door Mélancolie Motte

Tekst Mélancolie Motte

Regie Alberto Garcìa Sànchez

Licht ontwerp Jocelyn Asciak

Klank ontwerp Julien Vernay

Duur 65'

Een productie van Le Non Dit vzw

In co-productie met La Maison du Conte de Chevilly-Larue (Frankrijk)

 

Met steun van het Ministerie van Culture, DRAC Ile de France en de COCOF.

 

Mede mogelijk gemaakt door Festival Rumeurs Urbaines (92, Colombes), Théâtre du Hublot (92, Colombes), Théâtre La Roseraie (Bruxelles), Theater De Vieze Gasten (Gent)

Dossier opladen

photo 1 christian magnain
dries meddens roue 1
dries meddens 2
Didier noghero
Dries Meddens (puits)
Capture d’écran 2016-10-20 à 11.12.52
Capture d’écran 2016-10-20 à 11.17.51
Capture d’écran 2016-10-20 à 11.25.11

Pers De Mugge Koningin (franse kranten)

“We konden een speld horen vallen tijdens “De Mugge Koningin”, zo intens werd er geluisterd naar de voorstelling van Mélancolie Motte die ons onderdompelt in een gruwelijk maar tegelijk oh zo mooi verhaal waarin we kennis maken met monsterlijke creaturen, kanabalistische moeders, een bloeddorstige koningin en een kind, geboren in het duister, dat de weg wijst naar het licht. Geheel zonder décor vult Mélancolie onze mentale ruimtes met rondgaloperende mythelogiën. Hoe mooi eindelijk een voorstelling te ontdekken die niet blijft kleven aan een kinderlijke realiteit maar sober en poëtisch durft te zijn om hen (de kinderen) te verlossen van hun dagelijkse drukte en lawaai (…) jongeren kunnen ook nog dromen, durven nieuwe werelden te ontdekken en niet alleen vanachter hun Facebook muur of hun video spelletjes.” Le Soir

 

“Mélancolie Motte is er in geslaagd om solo, zonder decor maar met elegantie en een sterke tekst een volle zaal in vervoering te brengen aan het einde van een drukke week van ontmoetingen tijdens de “Rencontres théâtre jeune public de Huy”. Het is geen cadeau geprogrameerd te zijn aan het einde van die week en het vereist veel talent om het publiek tot het eind vast te houden tijdens de voorstelling van “De Mugge Koningin, een vreselijk wonderbaarlijk sprookje” dat vertelt van verschrikkingen ontstaan uit liefde en tyrannie. “ La Libre

 

“Uniek in haar soort. Een subtiele mix van een mooie, bijzonder melodieuse woordenvloed en harmonieuse gebaren en bewegingen die aanleunen tegen dans. Een choreografische mise en scene, ondersteund door een kwalitatieve soundscape en een zeer geslaagde licht creatie. Alles op een intelligente manier gecombineerd met het wel doordachte verhaal dat complexe vragen oproept over de menselijke relaties in de maatschappij waarin wij leven: Hoe en waarom weerstand bieden tegenover een onderdrukkende macht? ...Groot en klein vinden er stof tot nadenken, tot dromen of om te vluchten in de verbeelding, van angst naar een glimlach en bovenal zelfreflectie...” Le Monde.fr

 

“Mélancolie Motte heeft een magnifiek verhaal geweven dat heen en weer beweegt tussen het dagelijkse en het bovennatuurlijk monsterlijke leven. Rijke thema's komen aan bod zoals dictatuur, de verhouding tussen moeder en kind, mannelijke macht, de relaties tussen vrouwen en métamorphose... Alleen op het podium, ondersteund door een soundscape die op de juiste momenten tussenkomt om de dramaturgie te verrijken en onze zintuigen te prikkelen, houdt zij ons gekluisterd aan het verhaal met haar fijnzinnige en ontdeugende aanwezigheid, haar elastische lichaam dat zich onophoudelijk metamorphoseert, de schoonheid als ze zingt. Nooit illustreert ze of wordt ze een karikatuur, altijd doorleeft ze haar verhaal vol overgave, elke personage op zijn of haar eigen manier; het kind, de Mugge Koningin, de zeven vrouwen of het enorme monster, allemaal lijken ze regelrecht voort te komen uit “De reis van Chihiro” van Miyazaki. Met meerdere verhaallagen, zonder moralistisch te worden, vertellend van de subtitliteit en tegenstrijdigheid van de menselijke geest heeft ze ons doen lachen en rillen van angst.” Bubblemag

 

“Perfecte harmonie tussen tekst, beweging, muziek, geluid en licht. Achter de epische avonturen van een jongetje dat de wereld ontdekt, schuilt een diepere gedachtegang over de uitwassen van een dictatuur, de verhoudingen tussen man en vrouw en tussen een moeder en haar kind...”

Magazine de la Parole La Grande Oreille

bottom of page